مولاجان سلام!

سلام برتوکه هر صبح وشام دعایمان میکنی وبه حرمت وبرکت دعای توست

که خدای مهربان، بلاها را ازما دور میکند.

باز هم آمدی و ما نبودیم! تو هر روز سراغ مان می آیی، اما افسوس که ما

"خود" نیستیم. باز آمدی،نگاه مان کردی، لبخند زدی، دست نوازش بر سر ما

کشیدی و دعایمان کردی؛ اما صد حیف که ما نبودیم!ما ندیدیم!

رنگ ها، صداها و آدم ها مشغولمان کرده... از"خود" دوریم ودر قیل وقال این

دنیاغرقیم! به دنبال کلاف سر در گم مشکلات مان میگردیم.

دم از انتظار می زنیم اما فراقت را لمس نمی کنیم.

دیوارهای دنیا احاطه مان کرده و هر روز از خود خویش دورتر می شویم.

دور دور دور آنقدر که نقطه ای کوچک در جاده ای بزرگ می شویم. راستش

یکی از دوستان برایم پیامی فرستاد که حسرتش بر دلم ماند:"امام صادق(ع)

به ابوحمزه ثمالی خطاب کرد: وقتی تو را می بینم دلم باز می شود" آیا امام

عصرنیز چنین به ما ی گوید؟...

وای برما! رو سیاهیم آقاجان. اگر شما ما را ببینید و دلتان بگیرد، ما چه کنیم؟

ما از تو دوریم! هنوز نتوانستیم دوستی خود را به شما ثابت کنیم، هنوز نشده

خالص شویم وتنها کارهایی را انجام دهیم که موجب شادی قلب شما گردد.

شاید هنوز ضعف داریم و کارهایی می کنیم که قلب شما را به درد می آورد.

می بینی آقاجان!هر روز می آیی، از کنار ما رد می شوی اما عبورت را حس

نمی کنیم. می آیی، نگاهمان می کنی؛ اما تو را نمی بینیم.

ما این گونه ایم اما تو هیچ گاه دعای خیرت را از ما دریغ نمی کنی.تو نگاهت

را از ما بر نی داری. تو به کوچکی وضعف و نادانی ما نگاه نمی کنی.

ما هم به لطف و محبت و دعای تو دلخوشیم واین را شما خوب می دانی.

من مدت هاست که منتظر معجزه ام. او مدت هاست که منتظر معجزه است.

ما مدت هاست که در این دنیای سرشار از آهن دود، منتظر معجزه ایم.

مدت هاست که دست های کوچکمان را رو به آسمان گرفته ایم تا فرجی شود.

تو را به خدا ما را رها نکنی که بیچاره ترین خواهیم شد.

باز هم بیا شاید این بار آمدی و بودیم. بیا که دردهای روح مان مرحم می خواهد. 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: